ابعاد مورد نیاز برای محاسبه طراحی لبخند بیمار جهت فرمولهای نسبت طلایی
				طول لب بالایی اندازه گیری شده از قاعده آلار بینی (Subnasale) تا مرز تحتانی لب بالایی (Stomion superius)
				طول لب بالایی خارجی خندان شاخص لبخند با تقسیم مقدار عرض بین کمیسیونی به شکاف بین لبی بدست می آید.
				میانگین نمایش ثنایای مرکزی فک بالا  اندازه گیری شده از مرز پایینی لب بالایی تا لبه انسیزال ثنایا در حالت استراحت و خندان
				نسبت مرز سرخجه به طول لب بالایی در حالت استراحت و خندان
				طول تاج بالینی ثنایای مرکزی چپ
				بالا بردن کل لب در افراد در طول حداکثر لبخند
				طول داخلی لب بالایی در حالت استراحت و خندان
				نسبت طول داخلی لب بالایی به طول لب بالایی خارجی در حالت استراحت و لبخند زدن.

برای محاسبات نسبت طلایی دهان ، دندان و لبخند به ابعاد زیر احتیاج داریم.
 (1) فاصله از بیرونی ترین گوشه دهان از یک طرف به طرف دیگر.
 (2) فاصله  داخلی از قسمت داخلی ترین گوشه دهان از یک طرف به طرف دیگر.
 (3) طول لب بالایی (لبخند)-از زیر بینی تا استومیون سوپریوس.
 (4) عریض ترین نمایشگر فک بالا، دندان های مولر اول تا مولر اول نمایان می شوند.
 (5) ضخامت لب بالایی-فاصله عمودی از برترترین نقطه کمان کوپید تا پایین ترین قسمت از توبرکل لب بالا.
 (6) شکاف بین لبی - موقعیت لب های بالا و پایین که از نقطه میانی لب ها اندازه گیری می شود، زمانی که بیمار آرام است و لبخند می زند،
 (7) صفحه انسیزال- استومیون فوقانی تا لبه ثنایای فک بالا (اگر دندانهای ثنایای مرکزی در یک سطح نبودند، دو اندازه گیری انجام شد و میانگین برای آن مورد استفاده شد).
 (8) ضخامت لب پایین - لب پایین در داخل تا محل اتصال پوست 
 (9) طول لب پایین خندان

متخصصین زیبایی شناسی دندانپزشکی ، برای محاسبه مقدار کمی زیبایی لبخند بر اساس معادلات نسبت طلایی به این مقادیر نیاز دارند
				که برای نمونه ارتفاع میانی صورت ، طول برجستگی بینی ، طول لب بالایی ، طول لب پایینی ، ارتفاع دهان ، ارتفاع لب پایین ، ارتفاع لب بالا ، 
				طول فیلتروم و ارتفاع زیر بینی تا چانه مشخص نمودن اوج لثه که بالاترین نقطه خط لثه می باشد. 
				مشخص نمودن خط لبخند که از کناره های بینی تا گوشه های دهان امتداد دارند. موقعیت اپیکال-تاجی دندان ها نسبت به دندان های مجاور . 

برای محاسبات ابعاد دهان ، دندان و لبخند نیاز است که آشنایی کامل با خطوط افقی پیشانی ،
				زیر ابرو ، زیر بینی ، میانی دندان و خط زیر چانه را داشته باشیم.
				و روش اندازه گیری مستطیل طلایی ثنای مرکزی و دندان های مجاور آنرا بدانیم.

در جدول شاخص های تعیین اندازه بهینه دندان های قدامی با داشتن مقدار عددی ثنایای مرکزی فک پایین با اندازه گیری واحد میلیمتر ، می توان ثنای جانبی فک پایین و دندان نیش فک پایین و حداکثر ثنایای مرکزی و حد اکثر ثنایای جانبی و حد اکثر دندان نیش را برای طراحی یک لبخد در قالب نسبت طلایی  حاصل نمود.